Επιτέλους ένα βιβλίο, βαθειά και ρεαλιστική μελέτη για τα γεωπολιτικά και στρατηγικά ζητήματα, όχι μόνο της περιοχής μας αλλά και της υφηλίου. Πήξαμε στους ηλίθιους τηλεοπτικούς μαϊντανούς να κάνουν στρατιωτικές αναλύσεις της πυρκαγιάς, μόνο για να διανθίζουν το παράλογο αντιτουρκικό τους μένος καλύπτοντας τον αιώνιο ραγιαδισμό της αποικίας Γκραικυλίας. Κωνσταντίνος Γρίβας:  «Η Νέα Στρατιωτική Επανάσταση και η ελληνική αμυντική στρατηγική» (εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη). Γνωρίζουμε πολλά χρόνια τον Κώστα από το στρατιωτικό ρεπορτάζ. Τότε και τώρα ξεχωρίζει γιατί πηγαίνει πέρα από την εφήμερη επικαιρότητα και την κομματική αλλά και γενικά Δυτική σκοπιμότητα και προπαγάνδα. Και μη ξεχνάτε ότι ο Κ. Γρίβας είναι αναπληρωτής καθηγητής της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων όπου διδάσκει Γεωπολιτική και Νέες Στρατιωτικές Τεχνολογίες.

Πάει να πει είναι μέρος του αμυντικού συστήματος, πλην από τα ελάχιστα φωτεινά, που βλέπουν με ευρύτατο πρίσμα, με απόλυτα παγωμένο, σχετικά αντικειμενικό βλέμμα. Εμβαθύνει κυρίως στα στρατηγικά και γεωπολιτικά δεδομένα και δεν κάνει όποιες επιθυμίες τάχα… ανάδελφη πραγματικότητα. Από εκείνα τα χρόνια ο Κώστας ψάχνει την ουσία πίσω από τις λέξεις και κυρίως μακριά από την εθνική (ανύπαρκτη) στρατηγική. Και πάντα κοιτάζει μπροστά, μελετά τις εξελίξεις στον σύγχρονο πόλεμο με την ματιά της επόμενης δεκαετίας στα οπλικά συστήματα, την τακτική και στρατηγική, να μην πούμε με προοπτική επόμενου αιώνα, που όντως συνιστά λογοτεχνική υπερβολή. Τόσο τα προηγούμενα βιβλία του όπως και αυτό χαρακτηρίζεται από τον πλούτο των πηγών του και έτσι στηρίζει γερά και πολύπλευρα τις θέσεις, που αναπτύσσει. Ούτε αυτές είναι συμβατικές. Το αντίθετο μάλιστα. Ξεπερνούν κατά πολύ τις ανάγκες εκλαΐκευσης μιας κατά το μάλλον ή ήττον παιγμένης, αναμενόμενης, δοτής ή με κάκιστη έννοια εθνικής στρατηγικής.

Ο Κωνσταντίνος Γρίβας με την «Νέα Στρατιωτική Επανάσταση» ανοίγει κατά την γνώμη μας δρόμους τουλάχιστον στην εγχώρια στρατιωτική αλλά και την γεωπολιτική βιβλιογραφία. Κι αν αναγράφονται υπότιτλοι για «θεωρία νίκης» ενάντια στην τουρκική πολεμική μηχανή, αποτρεπτική στρατηγική Ελλάδας και Κύπρου, είναι κατά την γνώμη μας εύλογες προφάσεις και κάτι να λέμε. Ένα είδος deception, που λέμε στην στρατηγική. Καθηγητής στην Σχολή Ευελπίδων είναι, οφείλει να κρατά κάποιες ισορροπίες. Το περιεχόμενο του βιβλίου δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το πόσο μπροστά, κοσμοπολίτικα στον σύγχρονο πόλεμο βλέπει ο συγγραφέας. Τέτοια βιβλία πρέπει να διδάσκονται στις παραγωγικές σχολές Ενόπλων Δυνάμεων, να ανοίγει πλατιά ο ορίζοντας αξιωματικών, υπαξιωματικών. Οι θεωρίες, λόγου χάρη, του Βληματοκεντρικού πολέμου, οι φούσκες άμυνας- αποτροπής,  το ξεπέρασμα ποικίλων πανάκριβων πλατφορμών-πολεμικών μηχανών (μαχητικών αεροσκαφών, πλοίων επιφανείας, αρμάτων μάχης) είναι σχετικά καινούρια φρούτα στον μπαξέ του πολέμου, κυρίως είναι το σημερινό και αυριανό πολυεπίπεδο πεδίο μάχης.

Για να μην τα πολυλογούμε ο Κ. Γρίβας μελετά με πολύ μεγάλη επιτυχία και βαθύτητα, αλλά και άμεση χρηστική αξία τις τεράστιες αλλαγές, που κάθε μέρα  γίνονται στον σύγχρονο πόλεμο, στο πεδίο, όσο και στα επιτελεία. Ο συγγραφέας τολμηρός, δεν χαρίζεται πουθενά και με αδιαμφισβήτητες πηγές (κυρίως αμερικανικές και εν γένει δυτικές) λέει πάντα τα πράγματα με το όνομά τους ή ενσπείρει… ζιζάνια εύλογων αμφιβολιών και ανοικτών τεκμηριωμένων αμφισβητήσεων και για ζητήματα, που ακόμα θεωρούνται θέσφατα. Πολλά τα παραδείγματα, αλλά ας μη στερήσουμε την απόλαυση της ανακάλυψης και της μελέτης από τον αναγνώστη του εξαιρετικού βιβλίου. Μόνο λαϊκά και απλοϊκά θα πούμε: Με την έκρηξη της τερατώδους τεχνολογίας έχεις σμήνος πανάκριβων τέλεια εξοπλισμένων αεροσκαφών και ενώ καμαρώνεις για το αήττητο στρατηγικό πλεονέκτημα, σου αμολάει ο εχθρός από πέντε χιλιάδες μίλια δυο πυραύλους και σου τα κάνει όλα γης Μαδιάμ!

Ο Κ. Γρίβας απλά και εκλαϊκευτικά, ουδέποτε ρηχά, περιγράφει αλλά και παίρνει θέση για όλα τα πολεμικά ζητήματα, που δεν είναι αμελητέα και μέχρι πρότινος εθεωρούντο «ακλόνητη παράδοση». Ποια είναι η σημασία και πώς αναπτύσσονται, για παράδειγμα η ισχύς πυρός, ο ελιγμός, τα μοντέλα μάχης, αποκεντρωτικά ή μη, στην εποχή των ρομπότ; Τί σας λέμε τώρα, που σε όλα τα βοθροκάναλα βγαίνουν οι ειδικοί «τουρκολόγοι» και σας ταΐζουν άφθονο κουτόχορτο καμαρώνοντας για το υπερόπλο των F-35! Από την πρώτη στιγμή γράψαμε ότι τα αεροσκάφη F-35 είναι άχρηστα και επισφαλή για το εγχώριο αμυντικό σύστημα (διαβάστε σχετικό μας άρθρο). Με δικό του τρόπο, τεκμηριωμένα, μας επιβεβαιώνει ο Κ. Γρίβας με αμερικανικές και άλλες δυτικές πηγές. Είπαμε καθηγητής στην Σ.Σ.Ε., και είναι προς τιμή μεγάλη του, που δεν μασάει. Διαβάστε τις σελίδες 110-125 του βιβλίου για τα άχρηστα, κατά την γνώμη μας, F-35, πρωτίστως για τις ενστάσεις των ίδιων των Αμερικανών.

Ούτε εγκλωβίζεται σε ανιστόρητα σχήματα οι… κακοί Ρώσοι και Κινέζοι και οι… καλοί Αμερικάνοι και Δυτικοί. Είναι μεγάλο ατού του βιβλίου τα όσα γράφει με κυνική ειλικρίνεια για τις τωρινές μεγάλες του κόσμου δυνάμεις και τις προοπτικές τους. Για αυτές, που κατά τα φαινόμενα μάλλον έρχονται κι άλλες, που γρήγορα μας αφήνουν γεια. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι προσεγγίσεις του για τον διαστημικό πόλεμο , που είναι επί θύραις, με πραγματικά, επιστημονικά, τεχνολογικά δεδομένα, όχι με λογοτεχνίζουσες φαντασιώσεις. Ίσως παράλειψή του είναι οι διαστημικές εξέδρες ως πολεμικές πλατφόρμες καταστροφής της γης. Γενικά χαίρεσαι να διαβάζεις απόψεις του Κώστα, πολύ περισσότερο να συζητάς, όπως είχαμε το προνόμιο προ ετών. Ένας συντηρητικός πολιτικά μελετητής με ένα ριζοσπάστη, συχνά συμφωνούσαμε, ακριβώς επειδή πάνω από όλα βάζαμε την έρευνα των αληθινών στοιχείων και τις γεωπολιτικές, πολεμικές και πολιτικές προοπτικές και όχι τις προσωπικές ή και κομματικές με στενή και ευρεία έννοια επιθυμίες.

Διαβάσαμε μέχρι την βιβλιογραφία το βιβλίο του Κ. Γρίβα και πραγματικά ευχαριστηθήκαμε για τις αναλύσεις, που κάνει, τις προοπτικές εμβάθυνσης του σύγχρονου και μελλοντικού πολέμου. Παρόλο, που είμαστε από τα πολύ μέσα του Πολέμου, δεκαετίες ασχολούμαστε με το στρατιωτικό και πολιτικό ρεπορτάζ, μας κίνησε το ενδιαφέρον και το απολαύσαμε. Είναι ό,τι καλύτερο, χρήσιμο και βαθύ τα τελευταία τουλάχιστον 30 χρόνια στην ελληνόφωνη στρατιωτικοπολιτική βιβλιογραφία. Και όχι μόνο. Καλό είναι να το ρουφήξουν κυριολεκτικά όλοι οι στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγέτες (με ή χωρίς εισαγωγικά), οι ποικίλοι (ανειδίκευτοι) ειδικοί, γενικά όσοι διψούν ή έχουν αρμοδιότητα επί των γεωπολιτικών και αμυντικών θεμάτων. Έτσι, αφενός θα ξεστραβωθούν και αφετέρου θα πάψουν να λένε μαλακίες. Ποιος, για παράδειγμα, γνωρίζει έστω και το 50% από τις πληροφορίες και την ανάλυση, που κάνει ο Κώστας για το Κινέζικο οπλοστάσιο; Το λέμε όχι μόνο ή κυρίως για κάποια άγνωστα ή πιο γνωστά στοιχεία, για το τί θαυμαστά ή τί… μπακατέλες όπλα διαθέτει η Κίνα, η αναμφισβήτητη αυριανή μόνη υπερδύναμη, αλλά το πώς κωδικοποιεί με προοπτική τις πολεμικές εξελίξεις και τα παγκόσμια επιτεύγματα ο συγγραφέας!

Επιμένουμε και εστιάζουμε στην ερευνητική μεθοδολογία, που ακολουθεί ο Κωνσταντίνος Γρίβας. Επεξεργάζεται τον καλπασμό της τεχνολογίας και τα νέα οπλικά συστήματα, την επανάσταση στην τακτική και στρατηγική του σύγχρονου πολέμου και συνάμα αναζητά μοντέλα ερμηνείας και πιθανής εφαρμογής όλων αυτών. Στο δεύτερο μέρος ίσως και να κουράζουν τους μη (αληθινά) ειδικούς οι εξαντλητικές λεπτομέρειες για οπλικά συστήματα, πλην όμως ανεβάζουν την εγκυρότητα και σχετική διαχρονικότητα της εργασίας του συγγραφέα. Επίλογος με τον χαιρετισμό, που απευθύναμε στον φίλο Κώστα. Εννοείται ότι παραβρεθήκαμε στην παρουσίαση του βιβλίου και όταν τον χαιρετήσαμε του είπαμε: Εξαιρετική, φίλε, η δουλειά σου, αλλά αφορά, θα είχε μεγαλύτερη αξία και σκοπιμότητα για ένα ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος! Εμείς είμαστε αποικία Γκραικυλία και είναι ζητούμενο αν και ποιοι τελικά θα την εκτιμήσουν!