Τί γίνεται μαντρόσκυλα του Ιμπεριαλισμού και ποικιλόχρωμοι μανδαρίνοι του; Πάλι ανοίγετε το Βαλκανικό σφαγείο; Ή δεν το κλείνετε ποτέ, απλώς το προσαρμόζετε στα νέα κάθε φορά αιματηρά πειράματα, που ερήμην των συνοίκων όχλων ετοιμάζετε; Γωνιακό δηλαδή μαγαζί με συνεχές ωράριο. Πληγή, που συνεχώς πυορροεί με το αλάτι εθνικιστικών και άλλων ψυχώσεων και γύρευε ποια νέα σχέδια εκτελούνται ή πρυτανεύει η «λογική» του βλέποντας και κάνοντας; Ας υπάρχει στην Ευρώπη μια εν δυνάμει εστία έντασης και ανάλογα τις γεωπολιτικές ισορροπίες γίνεται παιχνίδι. Δεν έφθανε το αμερικανονατοϊκό προτεκτοράτο του Κοσσυφοπεδίου, που είναι πάντα σε πρώτη ζήτηση. Παίρνουν την σκυτάλη τα Σκόπια και η Αλβανία στο φόντο της αφέλειας και της ανόητης πολιτικής, που ασκείται στην Γκραικυλία. Όλοι φαγωθήκαν θετικά ή αρνητικά με την Συμφωνία των Πρεσπών, που ήταν αφενός μέγα λάθος και αφετέρου εκ των προτέρων χαμένη υπόθεση, από το 1945, που ο Μέγας Τίτο έδωσε το όνομα «Μακεδονία» στην νοτιότερη επαρχία της Γιουγκοσλαβίας.

Διευκρινίζουμε ότι ποτέ δεν χρησιμοποιούμε τον όρο Βόρεια Μακεδονία αλλά μόνο: Σκόπια. Όχι από εθνικιστική ψύχωση αλλά μόνο από αντιιμπεριαλιστική έξαρση και συνέπεια. Μπορούμε να λέμε για το κρατίδιο της διαλυμένης από τους φονιάδες των λαών Αμερικάνους Γιουγκοσλαβίας και τα συναφή, που ταιριάζουν, αντικατοπτρίζουν την γεωπολιτική αλήθεια, αλλά Βόρεια Μακεδονία και τα συναφή ποτέ!. Τα Σκόπια, λοιπόν, κατ’ εντολή των ξένων τους αφεντικών πήραν πλέον ψηλά τον αμανέ και διακηρύσσουν το αναμενόμενο με το πρόσχημα του τάχα αυτοπροσδιορισμού. Θα λέγονται μόνο Μακεδονία, χωρίς προσδιορισμό, όπως τα αποκαλούσαν εξ αρχής οι πλείστες χώρες του κόσμου. Η πιο μεγάλη πλάκα είναι η αμηχανία, που έπεσε τελευταία σαν βαριά σιωπή στην αποικία Γκραικυλία, που προσφεύγει στους ξένους επιβήτορες (τους ίδιους, που έχουν και τα Σκόπια) εκλιπαρώντας δικαίωση κατά τα ειωθότα των σχολικών μας ετών και καβγάδων: Θα το πω στο δάσκαλο, να σε δείρει! Κυρία, ο Γιώργος με πειράζει! Για να δικαιωθούν, να κάνουν παιχνίδι μόνο για εσωτερική κατανάλωση λένε ότι θα πάνε στην Ευρώπη να διαμαρτυρηθούν, θα βάλουν βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο Δ’ Γερμανικό Ράιχ (κατ’ ευφημισμόν Ευρωπαϊκή Ένωση), που, όμως, ως Μακεδονία κατ’ ουσίαν τα βάλανε στο ΝΑΤΟ. Σιγά μη στάξει του γαϊδάρου ουρά!

Και τί μπορεί να κάνει τώρα πια  η αποικία Γκραικυλία; Να επικυρώσει ή όχι το Κοινοβούλιο τα λεγόμενα μνημόνια, που συνοδεύουν την Συμφωνία των Πρεσπών και έχουν κατατεθεί στο τελευταίο συρτάρι, που συνδέεται με την αποχέτευση; Για μια ακόμα φορά-και δεν μασάμε τα λόγια μας-ανακύπτει η χρυσή παγκόσμια γεωπολιτική αρχή: Έχεις δύναμη και ικανό ηγέτη; Προχωράς! Αλλιώς κάνει τουμπεκί ψιλοκομμένο και αποδέχεσαι την μοίρα σου ως αποικία φρικτό πειραματόζωο. Έτσι λύνεται και το Σκοπιανό, το λέμε από την πρώτη στιγμή: Μπουκάρεις μέσα και τα κάνεις λαμπόγυαλο, ορίζεις εσύ με την δύναμή σου ονόματα, σημαίες και λοιπούς προσδιορισμούς! Αλλιώς δεν έχει νόημα να κλαψουρίζεις σαν μωρή παρθένα, που κάνει νυχθημερόν πιάτσα στα μπουρδέλα του κόσμου! Θυμηθείτε οι παλιότεροι αναγνώστες τί γράφαμε… εν γνώσει των συνεπειών του νόμου για την επίλυση του μεγάλου μεταναστευτικού προβλήματος-ρεύματος την εποχή, που ήταν στην μέγιστη έξαρσή του. Τους μαζεύουμε όλους, δυο, τρία, τέσσερα εκατομμύρια πρόσφυγες, που συνέρρευσαν, στα βόρεια σύνορα, στην μεθόριο με τα Σκόπια και τους δίνουμε ταξιδιωτικό έγγραφο (διαβατήριο) μιας χρήσης και ενός ταξιδιού, τους λέμε κατά κείθε είναι η Ευρώπη, που ονειρεύεστε και τους ξαμολάμε ευχόμενοι καλή τύχη…

Προφητικά τα λέγαμε και αφορούσε φυσικά ένα ελεύθερο και ανεξάρτητο, δυνατό κράτος,  όχι την αποικία Γκραικυλία. Χωρίς πλάκα, αν έτσι κάναμε (μη μας πείτε τώρα ποιοι πολιτικοί θα είχαν τα ούμπαλα για τέτοιες επαναστατικές λύσεις), θα σφίγγανε οι κώλοι του Ιμπεριαλισμού και η Ευρώπη θα ήταν σε άλλη φάση και το Σκοπιανό θα είχε λυθεί, με την ταξική πάλη των όχλων λαών της Βαλκανικής. Ότι μια γεωπολιτική ή απλά πολιτική κίνηση είναι, μάλλον φαντάζει ουτοπία στο σημερινό παγκόσμιο κώμα, δεν σημαίνει ότι τα προωθημένα στρατηγικά και γεωπολιτικά μυαλά μας θα πρέπει να μασάνε τα λόγια τους και να μη λένε το δέον, έστω και μόνο για να καταγραφεί από την Ιστορία. Με την συνδαύλιση του Σκοπιανού η αποικία Γκραικυλία βρίσκεται σε δεινή θέση. Όχι ότι άλλαξε δραματικά κάτι, αλλά βαυκαλίζονταν ότι η ανεφάρμοστη Συνθήκη των Πρεσπών προβάλλονταν, κυρίως από ΣΥΡΙΖΑίους και άλλους γεωπολιτικούς φελλούς,  ως πανάκεια και κίνηση ματ στον αλυτρωτισμό του γειτονικού κρατιδίου.

Δεν έφθανε αυτό, ανοίξαμε και μέτωπα με την Αλβανία μη βγάζοντας κανένα δίδαγμα από την πρόσφατη ιστορική εμπειρία. Η υπόθεση Μπελέρη όπως κι αυτή της ιδιωτικής επίσκεψης Ράμα στην Αθήνα για να μιλήσει σε μελλοντικούς του ψηφοφόρους και να προβάλλει τις δικές του ανιστόρητες ανοησίες, δεν είναι μόνο θλιβερά καραγκιοζιλίκια εκ μέρους της εγχώριας κομματικής και πολιτικής ηγεσίας αλλά και καταδεικνύουν την παντελή έλλειψη στοιχειώδους διπλωματικής και εξωτερική πολιτική από την αποικία Γκραικυλία. Για την συνωμοσιολόγα Κασσάνδρα διαθέτουν αμφότερα και ύποπτο παρασκήνιο, προφανέστατα κατ’ εντολή των ξένων αφεντικών. Θα πείτε τώρα: Άλλη δουλειά δεν έχουν οι Αμερικάνοι να κατεβάσουν τον Μπελέρη Ευρωβουλευτή! Γιατί, όμως, να μην εκμεταλλευτούν εν δυνάμει ή έμπρακτα σε τρέχοντα χρόνο την πολιτική ανοησία του Κούλη, που για να ορίσει τάχα υποθήκες και αναχώματα στα ακροδεξιά του κόμματός του, έβαλε τον Μπελέρη στο κόλπο των Ευρωεκλογών και απάλλαξε τον Ράμα από μεγάλο μπελά. Όσο για Βορειοηπειρωτική Μειονότητα και άλλα πατριωτικά κούφια; Ας πάει και το παλιάμπελο! Είναι μόνο για την εθνικοπατριωτική μαστούρα του όχλου.

Έχουμε, λοιπόν, για την ώρα τρεις εστίες μέχρι τώρα στο Βαλκανικό ηφαίστειο, Κόσοβο, Σκόπια και Αλβανία, που όλα μαζί ή και χωριά το καθένα χρήζουν και άλλων σοβαρότερων αναλύσεων εκτός από το επιφαινόμενο εκλογικό θέμα του Μπελέρη ή του Ράμα. Για παράδειγμα η οικονομική παράμετρος των μεγάλων φυτειών και παραγωγών χασίς και κόκας. Παλιότερα η αντιστοιχία ήταν Σκόπια-Αλβανία και τώρα μάλλον οι ρόλοι αντεστράφησαν. Το ζήτημα της πολυπλόκαμης Βαλκανικής Μαφίας, που αναπτύσσεται και δημιουργεί ξεκαθάρισμα λογαριασμών και άλλες παρενέργειες στις χώρες. Ούτε το ακανθώδες θέμα του Κοσσυφοπεδίου σε σχέση με την ανάπηρη, απισχνασμένη, δεινά συμβιβασμένη Σερβία είναι λυμένο, να επιστρέψουμε στα αμιγώς γεωπολιτικά. Δεν γνωρίζουμε τί παιχνίδι ετοιμάζεται στα μέτωπα της Βαλκανικής από τον Ιμπεριαλισμό, αν έχουν ήδη εκπονηθεί διαλυτικά και πολεμικά σχέδια ή καλλιεργούνται ελεγχόμενες για την ώρα εστίες αποσταθεροποίησης και βλέποντας και κάνοντας πυροδοτούνται ή όχι, πότε, πώς και ως ποιο βαθμό. Με θαυμαστή συνενοχή οι κατοικούντες την πολύπαθη χερσόνησο του Αίμου συνάδουν φάλτσα για τα δικά τους εθνικά και άλλα συμφέροντα στα σχέδια των ξένων τους αφεντικών, με μπροστάρη την αποικία Γκραικυλία.

Ο όχλος της είτε αδιαφορεί παντελώς για τέτοιες παρανυχίδες έχοντας σοβαρότερα θέματα, λόγου χάρη τον νυχθημερόν αυνανισμό στην οθόνη των Μέσων Μαζικής Μαλακίας (Social Media) εκτός από την κατινίστικη ενημέρωση των βοθροκάναλων. Είτε ηδονίζεται ακούγοντας βερμπαλιστές και άσχετους… ανειδίκευτους ειδικούς για τα πλεονεκτήματά μας έναντι των άλλων Βαλκανίων ως επίλεκτων συν-εταίρων του  Δ΄ Γερμανικού Ράιχ και πιστών ραγιάδων των Η.Π.Α. Τώρα κιόλας, που υπάρχει για μήνες ηρεμία στο Αιγαίο Πέλαγος, ποιος τον πιάνει! Αρκούν μερικοί λεονταρισμοί προς την Άγκυρα για τον προκλητικό Ερντογάν, που σημειωτέον λέγει πάντα ιστορικά σωστά θέματα για τα συμφέροντα της χώρας του. Φαίνεται ότι το τουρκικό πολιτικό σύστημα αφενός έχει απλώσει μεγάλες ποσότητες τραχανά σε άλλα σημαντικότερα από το Αιγαίο γεωπολιτικά τραπέζια και αφετέρου δεν μπορεί να μην σκέπτεται, αν όχι βήμα το βήμα να ετοιμάζει σε βάθος πενταετίας την διάδοχο κατάσταση. Πόσο να πάει ακόμα ο Ερντογάν; Ακόμα μια θητεία; Θα έχει, βέβαια, η Άγκυρα και λόγο βαρύνοντα σε οποιαδήποτε αποσταθεροποιητικά σχέδια είτε ως απειλή και πολύ περισσότερο ως δράση. Το Βαλκανικό ηφαίστειο, όνομα και πράγμα, είναι εδώ και ήδη βγάζει προειδοποιητικό καπνό… Η αποικία Γκραικυλία κοιμάται του καλού καιρού στις αναθυμιάσεις του!