Δεν είναι ένα ακόμα έγκλημα η στυγερή δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη από τέσσερα υπάνθρωπα σκουλήκια στον καταπέλτη του κρητικού βαποριού. Δεν είναι κάποια τάχα κακή στιγμή ή ακραία αντικοινωνική συμπεριφορά κάποιων παλικαράδων της φακής. Είναι η αδρή, τραγική εικόνα της άθλιας κοινωνίας μας. Διορθώστε, παρακαλώ: Της αγέλης ηλίθιων λυσσασμένων λύκων, που έχει μετατραπεί εσχάτως κάθε κοινωνική φάση στο άθλιο Καπιταλιστικό σύστημα. Στην ειδεχθέστατη αυτή πράξη εκφράζεται πανηγυρικά ο μέσος όρος της συμπεριφοράς του κοσμάκη, που περικλείεται σε αυτό, που έλεγαν με σαρκασμό οι γονείς μας για θρασύδειλους τραμπούκους: Ψευτομαγκιά, κλανιά και κώλος φινιστρίνι!  Ή δεν έχετε ακόμα πάρει χαμπάρι τί συμβαίνει γύρω σας κλεισμένοι στις αυτοκινητάρες σας και χαϊδεύοντας την οθόνη του κινητού φορώντας ακουστικά; Για πόσο ακόμα «Τυφλοί τα τ’ ώτα, τον τε νουν, τα τ’ όμματα»; Το εν λόγω συμβάν εκφράζει με τον τραγικότερο τρόπο όλα όσα αιρετικά μα τόσο αληθινά μια και βγαίνουν με σχεδόν… μαθηματική ακρίβεια, έχει διατυπώσει, «προφητέψει» η Συνωμοσιολόγα Κασσάνδρα.

Τέτοιοι είμαστε! Φιλοτόμαρα σκουλήκια! Αρκεί να κάνουμε την πλάκα μας, πρωτίστως να βολευτούμε σε όλες τις συνθήκες και ο διπλανός δεν πα να καίγεται ή να πνίγεται! Καλύτερα, μάλιστα, αν τον βρούμε στην άκρη του γκρεμού, να του δώσουμε μια στα μουλωχτά (μη μας δει κανείς, προς θεού!) να κάνουμε και χάζι τραβώντας βίντεο τα πάθη του με το κινητό μας. Το έχουμε περιγράψει και με άλλα συμβάντα: Η ιδεολογία του θρασύδειλου Ελληναρά, του Γκραικύλου ραγιά: Μακριά από μας κάθε κακό κι ας είναι και στον κώλο της γυναίκας μας! Και όταν μας δώσουν εξουσία ή ακόμα χειρότερα νομίσουμε ότι ασκούμε διοίκηση μετατρεπόμαστε στο χειρότερο αιμοσταγή φασίστα, καθείς ανάλογα με τον κύκλο εργασιών του! Ποιος είσαι εσύ, «ρε μαλάκα», που δεν θα κάνεις ό,τι σου λέω; Θα σε πετάξω στην θάλασσα, να μάθεις!! Από πάνω έως κάτω πάει σύννεφο η απανθρωπιά, η ανευθυνότητα, η χυδαιότητα, ο εξυπνακισμό του ξερόλα, το δεν βαριέσαι, η φιγούρα, η εν δυνάμει εγκληματική διαστροφή και συμπεριφορά. Ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε ηλίθιε; Ο πολλά βαρύς ναύτης, που εκτελώ εντολές του καπετάνιου, ο τσαμπουκάς καπετάνιος, που υπακούω στις διαταγές εφοπλιστών, δεν σηκώνω κουβέντα, θα δεις τί θα πάθεις! Και διάφοροι ξεπουλημένοι δικηγόροι, οι ίδιοι πάντα, μια δράκα, μια συμμορία, θα σπεύσουν να πουλήσουν χοντρό καλοπληρωμένο παραμύθι, στην εν λόγω περίπτωση: Δεν τον έσπρωξαν, γλίστρησε! Ούτε τσίπα, ούτε ανθρωπιά, μόνο θράσος! Μια αργυρώνητη δικαστική παράσταση. Θεσπέσια και αιχμηρή ελληνική γλώσσα: Παράσταση αγωγής και λοιπά ονομάζονται οι δικαστικές πράξεις στα ακροατήρια, δηλαδή (άθλιες) θεατρικές παραστάσεις. Και εδώ έχουμε πάρει θέση εδώ και 20 χρόνια:

• Δεν χρειάζονται πλέον οι δικηγόροι. Οι αντίδικοι είναι μορφωμένοι σήμερα, μπορούν να υπερασπίσουν τον εαυτό τους!  Να καταργηθούν άμεσα! Και αν κάποιο λαμόγιο επιμένει να βάλει δικηγόρο για να δικαιολογήσει τα εγκλήματά του, για να κάνει το άσπρο μαύρο, μαζί με τον εγκληματία να τιμωρείται-αναλογικά με το παραμύθι, που έχει σερβίρει και την ποινή του πελάτη-και ο δικηγόρος του, ως εξαπατήσας την Κοινωνία.

Σε όλες αυτές τις ύαινες ψάχνετε ανθρωπιά, λογική, κατανόηση; Πού να την βρείτε, όταν το ίδιο το απάνθρωπο σύστημα, Ο Καπιταλισμός και το Κεφάλαιο, από τις άθλιες διαφημίσεις του έως τα καταναλωτικά σκουπίδια, στην υποκουλτούρα, στην πολιτική προπαγάνδα και διακυβέρνηση, στα λαμόγια και κομματόσκυλα, μέχρι την κομπλεξική συμπεριφορά στην καθημερινή ζωή, στην οικογένεια, στα παιδιά, παντού και πάντα, μας ψεκάζει με το κουτόχορτο του μοναδικού νταή μαλακοπίτουρα, της χαζομούνας ντίβας γκόμενας; Το έγκλημα με θύμα έναν αμέριμνο επιβάτη πλοίου είναι η επιτομή-κατά συντριπτική πλειοψηφία-του πώς οδηγούμε, πώς δουλεύουμε και δουλευόμαστε, ποιες ηθικές και άλλες αρχές ΔΕΝ διαθέτουμε (εκτός από την αποθέωση του βλάκα εαυτούλη μας, που τον θεωρούμε φωστήρα!), του πώς ανατρέφουμε τα παιδιά μας, του πώς γαμάμε και γαμιόμαστε, του πώς τρώμε και τρωγόμαστε, του πώς ΔΕΝ σεβόμαστε τίποτα, του πώς μιλάμε και διασκεδάζουμε, του πώς πάμε στα γήπεδα, του πώς καταστρέφουμε το περιβάλλον, του πώς βρωμίζουμε μεταφορικά και κυριολεκτικά, ό,τι πιάνουμε στα χέρια και στο κλούβιο μυαλό μας… Για να μην πλατειάσουμε, κλέβουμε τον αείμνηστο φίλο, τον μεγάλο Χάρρυ Κλυνν: Τα τέσσερα σκουλήκια, που δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον Αντώνη Καρυώτη, «είναι οι μέσοι εμείς! Δοξάστε τους (μας)»!!

Πολύ κυνικά το ξαναλέμε: Το ίδιο θα έκανε με τον «Αντώνη» το 60-70% του όχλου της αποικίας Γκραικυλίας, αν βρίσκονταν στην ίδια, παρόμοια ή ανάλογη κατάσταση, αν φορούσε «καπέλο» του μούτσου των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των αεριτζήδων, των κομματαρχών, των βοθροκάναλων, εν γένει του νομίζοντος ότι έχει εξουσία ζωής και θανάτου σε άτυχο πολίτη. Όταν βρεθεί, όμως, ο ίδιος στην θέση «Αντώνη»… Α, κάτσε καλά! Τότε θυμάται τα δικαιώματα, το Σύνταγμα, την ελευθερία (της απύθμενης μαλακίας του), την ισότητα και άλλες ηχηρές παρόμοιες μπούρδες, όπως τις διακορεύει η ξενόδουλη εξουσία. Το έγκλημα με θύμα τον Αντώνη Καρυώτη, δείχνει τραγικά, όπως πάντα τον τελευταίο καιρό, το σε τί άπατο βάραθρο καφρισμού έχει αυτοοδηγηθεί η ανθρωπότητα με την γενική ατιμωρησία και ειδικά με την κατάργηση της θανατικής ποινής. Αν μετά από 4-5 ανακρίσεις και την προφανέστατη απόδειξη των εγκλημάτων τους, αυτούς τους 4, τον κάθε στυγερό δολοφόνο, τους έστηναν με συνοπτικές διαδικασίες στο εκτελεστικό απόσπασμα (μέσα σε 30 μέρες από την αποδεδειγμένη εγκληματική πράξη και όχι με χάρες και τερτίπια δικηγόρων πουλημένων τομαριών) ο επόμενος, που θα είχε φαεινή ιδέα να πετάξει, να πνίξει για ψευτομαγκιά συνάνθρωπό του, ο επόμενος εν δυνάμει δολοφόνος όχι μόνο δεν θα το έκανε έχοντας μέγα εφιάλτη την «γκιλοτίνα», αλλά και θα μιλούσε σε όλους με το «σεις» και με το «σας»! Γκέγκε;

Το ξαναλέμε για τους νεώτερους αναγνώστες μας, το έχουμε επανειλημμένα εκφράσει με κάθε ευκαιρία. Αν υπήρχε αξιοπρέπεια, φιλότιμο, αληθινή μαγκιά και αισθητική ο άτυχος Αντώνης Καρυώτης θα ήταν ανάμεσά μας. Όλα τα ανωτέρω εδράζονται, έχουν πηγή αντιφατικές, επί το πλείστον φαινομενικά αρνητικές καταστάσεις ή και ψήγματα από τον βούρκο της ανθρώπινης ψυχής, που κατά την πορεία από τον πίθηκο στον άνθρωπο και ανάλογα με συγκυρίες και καταστάσεις ισορροπούν σε θετικά μέτρα και συμπεριφορές επωφελή για την ανθρώπινη κοινωνία. Όλα αυτά, που λείπουν σήμερα, αρέσει ή όχι, έχουν βάση τον φόβο!  Ή δεν έχετε πάρει ακόμα χαμπάρι ότι ο φόβος είναι από τους εμπνευσμένους κτίστες του ανθρώπινου πολιτισμού; Το Φιλότιμο δεν είναι τίποτα άλλο παρά η θετική συνισταμένη του φόβου, της τιμωρίας, της θανατικής ποινής, της εκδίκησης, της βεντέτας, της διαπόμπευσης, του λιντσαρίσματος και άλλων μαύρων παθών της ψυχής μας, που με καταλύτη την κοινωνία, γίνονται αποτρεπτικοί κανόνες συμπεριφοράς. Αυτό, πάλαι ποτέ, μας διαχώριζε από τον πίθηκο, πριν ραγδαία επιστρέψουμε στην ψηφιακή του εκδοχή!

Ακούστε τα βοθροκάναλα! Ο 36χρονος και ο 36χρονος! Δεν έχει ονοματεπώνυμο! Τέτοια περιφρόνηση στην ζωή, απαξίωση στην προσωπικότητα, γραψαρχιδισμός στην κοινωνία. Προσέξτε την σκόπιμη, την ύπουλη αντίφαση του πανάθλιου Καπιταλισμού και των φερεφώνων του με πρόσχημα την προστασία των προσωπικών δεδομένων: Ο Αντώνης και κάθε θύμα δεν έχει ονοματεπώνυμο ούτε στον θάνατο! Τα λαμόγια, που βασανίζουν τις ζωές μας, που κλέβουν, που διαφθείρουν, που υπηρετούν τυφλά τα ξένα αφεντικά, βιομήχανοι και εφοπλιστές, όλο το κηφηναριό, κρύβει επιμελώς το σύστημα το ονοματεπώνυμό τους ακόμα και στην πιο εγκληματική, πιο βδελυρή τους πράξη. Και η κατάργηση της ποινής του θανάτου και τα βρωμερά κόλπα με τα επώνυμα και τα ονόματα (τί κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια) και η δήθεν προστασία των δεδομένων, που είναι παντελώς έκθετα, ωστόσο, στον σκουπιδότοπο του Διαδικτύου, έγιναν από την εξουσία, από τον Καπιταλισμό όχι να διαφυλάξουν εσένα φουκαρά ανθρωπάκο, αλλά για να φυλάνε καλύτερα τον κώλο τους και από την παραμικρή, ό μη γένοιτο, στραβή το Κεφάλαιο και τα τσιράκια του.

Αν ήταν σκύλος το τελευταίο θύμα των εφοπλιστών, θα τον έσωζαν, θα έπεφταν πολλοί στην θάλασσα υπό δεκάδες τηλεφωνικές κάμερες να απαθανατίζουν την φιλόζωή τους πράξη! Ήταν, όμως, άνθρωπος για αυτό τον έπνιξαν, τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ στην δηλητηριώδη ατμόσφαιρα του ωχαδερφισμού και άλλων φωτεινών προτερημάτων της … ελληνικής φυλής, που περιγράψαμε πιο πάνω! Δεν του πετάξανε ούτε σωσίβιο, μια ταπεινή κουλούρα με σκοινί, μήπως γλίτωνε την τελευταία στιγμή! Γιατί να γλιτώσει; Πώς θα κάναμε λεζάντα, όλοι εμείς, τα κουτορνίθια του Καπιταλισμού! Χώρια, που οι σκύλοι, γενικώς η υποτιθέμενη ζωοφιλία (ο δίποδος μαλάκας, που βασανίζει περήφανα  κακόμοιρο στειρωμένο τετράποδο!) είναι εκτός από μόδα και άλλοθι των δολοφόνων, το υποκατάστατο της μοναξιάς, τρανό δείγμα ότι έχει κάτι να διατάζει! Ουδέν από τα γλυκερά ρομάντζα και με την στυγερή δολοφονία των οργάνων του εφοπλιστικού κεφαλαίου, που σκαρφαλώνουν στα βοθροκάναλα, μας αγγίζει! Ποτέ δεν μασάμε κουτόχορτο! Απλώς σκεφτόμαστε, κάνετε και σεις το ίδιο, σε τί ζούγκλα, σε ποια αγέλη μεγαλώνουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας! Πού οδηγείται η ψεκασμένη και ηλίθια  ανθρωπότητα! Πόσο ακόμα θα φωνάζει κραυγαλέα, τραγικά και  αιματηρά η πολυετής  έλλειψη Μεγάλου Πολέμου; Έχεις αργήσει πολύ, Πατέρα Πάντων!