Δεν μας αρκεί το μικρό αλλά αιχμηρό σχόλιο στην στήλη «Δρεπάνι και σφυρί», δεινά σιχαθήκαμε, σφόδρα αηδιάσαμε από τον λιβανωτό, που καίνε τα βοθροκάναλα με τους ξεπουλημένους κομματάρχες, με κάθε πικραμένο σκύβαλο της πολιτικής, καλλιτεχνικής, εν γένει κοινωνικής ζωής, μαζί με χιλιάδες αφελείς μαλάκες, που δεν έχουν συναίσθηση του τί γράφουν και για ποιον στα Μέσα Μαζικής Μαλακίας (Social Media), εξοργισθήκαμε πολύ και ξύσαμε τον πάτο του μυαλού να θυμηθούμε τον βίο και την πολιτεία του αποδημήσαντος πρώην θαλαμοφύλακα και καταστροφέα της αποικίας Γκραικυλίας Κώστα Σημίτη. Να κάνουμε ταξικό επικήδειο με αληθή γεγονότα, όχι μπούρδες, που περιλαμβάνονται στις ανακοινώσεις των πολιτικών κομμάτων. Παρένθεση: Εύγε Δημήτρη Κουτσούμπα, για μια ακόμα φορά απέδειξες πόσο το ιστορικό Κ.Κ.Ε. είναι μέρος του ραγιάδικου συστήματος με ειδικό ρόλο, αριστερός φερετζές με γιαχωβάδικες αποχρώσεις!
Δικαιολογημένα το Δ΄ Γερμανικό Ράιχ, κατ’ ευφημισμόν Ευρωπαϊκή Ένωση, πενθεί τον πράκτορά του αλλά με χαζό στόμφο στις σχετικές δηλώσεις και ανακοινώσεις των γραφειοκρατών του. Εσύ, γελοίε ραγιά της Γκραικυλίας, ποιον τιμάς και για ποιον θρηνείς; Το ολετήρα, που άνοιξε τον δρόμο στα Μνημόνια του θανάτου, στο να κοιμάσαι εξαθλιωμένος, νηστικός, προπαντός σε ανεξύπνητο ταξικό κώμα σε σπίτια χωρίς θέρμανση και άλλα χρειώδη; Όχι, ο νεκρός δεν δεδικαίωται, που λένε η εβραϊκή μητρική θρησκεία με τις κόρες της, άλλη χαρακτηριστική μπούρδα από το όπιο του όχλου. Ουδείς με ή μετά τον θάνατό του βρίσκει το δίκιο ή την απαλλαγή ή την συγχώρεση για τις πράξεις του. Όλοι και όλα κρίνονται αυστηρά από τους ακόμα παραμένοντες κι έτι σκληρότερα από την Ιστορία, ιδιαίτερα αν είναι δημόσια πρόσωπα και έχουν προκαλέσει ανήκεστο βλάβη στον στενό ή ευρύτερο περίγυρο. Δεν συμμεριζόμαστε ούτε το έτερο ρητό για τον σεβασμό και την αλήθεια, που τάχα χρειάζονται οι ζωντανοί και οι νεκροί αντιστοίχως, αποδίδεται στον Βολταίρο, Δυτικές ανοησίες! Σκεφθείτε μόνο μια στιγμή, όσοι έχουμε ακόμα διαθέσιμη την ανώτατη πνευματική λειτουργία και δεν είμαστε πιθηκάκια της οθόνης και του ψηφιακού καρκίνου: Φέρτε στο μυαλό 3-4 μεγάλα πρόσωπα, με ή χωρίς εισαγωγικά, ακόμα και «Μεγαλέξαντρους», και μετρήστε τον απολογισμό του πανδαμάτορα χρόνου και της Ιστορίας! Πόσα άπλυτα και πλυμένα τους βγάζουν στην επιφάνεια, εννοείται μαζί με τα πλούσια θετικά, με την μεγίστη τους συνεισφορά, αν πρόκειται για «χαρισματικούς φονιάδες» ηγέτες, που κινούνε το τροχό της Ιστορίας. Και θα αφήσουμε χάριν σεβασμού και κολοσσιαίας (χα!, χα!, χα! Ή μάλλον μπρρ!, μπρρ!!) εκτίμησης τον Κώστα Σημίτη, τον λυμεώνα της αξιοπρέπειάς μας, του πορτοφολιού μας, τον εξολοθρευτή της ίδιας μας της ζωής!
Στην μπουρδολογία των επίσημων και των ανεπίσημων επικήδειων δεν είναι δυνατόν να μην παραθέσουμε το ανθολόγιο των μεγίστων επιτευγμάτων του εν λόγω κι εν τάφω πολιτικού, προφανέστατα για τα ξένα του αφεντικά (Η.Π.Α. και Γερμανία), καθώς λειτούργησε ως μικρο-πράκτορας των συμφερόντων τους. Προηγουμένως ας αντιγράψουμε από το «Δρεπάνι και σφυρί»:
Τί θρηνείτε, ρε ηλίθιοι, με τ’ άθλια βοθροκάναλα; Τον «Κινέζο», που ήπιε το αίμα με μπουρί ρίχνοντάς σας στις
ύαινες του Δ’ Γερμανικού Ράιχ; Που έκανε το χιλιάρικο 3 «φράγκα» και το πεντοχίλιαρο 15; Που ένα
κουτάκι σπίρτα έφτασε 350 δραχμές; Στην δραχμή είσαι ακόμα; Γιατί εσείς, πού είσαστε;
Σας πληρώνουν με δραχμές, τους πληρώνετε με ευρώ. Τόσο κουτάβια!
Πώς είναι δυνατόν η ξενόδουλη εξουσία της Γκραικυλίας και οι Δυτικοί πάτρωνες να μη θρηνήσουν, να μην τιμήσουν τον Κώστα Σημίτη για το μέγα έργο του; Ανθολόγιο διαχρονικών και ιστορικών πράξεων και γεγονότων:
- Κατά κράτος ήττα στα Ίμια, το άθλιο σκουπόξυλο με την ελληνική σημαία, τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, οι νεκροί αξιωματικοί, το «αχρείε, γιατί δεν έβαλες φρουρά», προς τον τότε Αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων (Γ.Ε.ΕΘ.Α.), και η κορωνίδα της υποτέλειας και της ξεφτίλας: «Ευχαριστούμε την κυβέρνηση των Η.Π.Α.»-από του βήματος της Βουλής.
- Ξεχάσατε την παγκόσμια ντροπή (ποιος πολιτικός έχει πια τσίπα;) με την υπόθεση Οτσαλάν (ακόμα στην τουρκική φυλακή είναι), το «Σάββα, παιδί μου, πέτα τον έξω», όταν βούιζε η οικουμένη και αυτός έκανε τον… Κινέζο τις 3 πρώτες μέρες, πριν πάρει γραμμή από την αμερικάνικη πρεσβεία; Θυμηθείτε και τί έκαναν μετά την παράδοση του αρχηγού του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (Π.Κ.Κ.) όλοι οι εμπλακέντες στην υπόθεση υπουργοί και λοιπά σαΐνια, του… Σάββα συμπεριλαμβανομένου.
- Συμφωνία της Μαδρίτης για τα «ζωτικά και νόμιμα συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο», που και βέβαια υπάρχουν αλλά είναι κρίσιμο θέμα πότε, πού και πώς λέγονται, κυρίως ποιος τα εκμεταλλεύεται και για ποιον σκοπό.
- ΝΑΤΟϊκή επιδρομή στην Σερβία και η Γκραικυλία του Κ. Σημίτη έγινε γιάφκα και λημέρι επιχειρησιακής συνδρομής των φονιάδων των λαών Αμερικάνων και άλλων ΝΑΤΟϊκών, που έσπειραν εκατόμβες νεκρών στην γειτονιά μας αλλά και τότε εσύ, όχλε της Γκραικυλίας, έκανες την πάπια για να είναι με τους νικητές, με τους δολοφόνους.
- Οικονομική Νομισματική Ένωση ().Ν.Ε.) η καινούρια βαρβαρότητα του Δ΄ Γερμανικού Ράιχ, μέσα σε μια νύχτα του «our euro», είπαμε τί έγινε στο σχόλιο «δρεπάνι και σφυρί». Μήπως θυμάστε τον καραγκιόζη μέσα στον Λευκό Οίκο (στην ουσία Μαύρος Οίκος) να βγάζει ως αυθεντικός διακονιάρης από την τσέπη του και να δίνει στο αφεντικό του κάτι τσιγκάκια σεντς του ευρώ; Προς επίρρωσιν του εθνικού και ευρωπαϊκού μεγαλείου προφανώς…
- Η λεηλασία του Χρηματιστηρίου, το νέο για την αποικία Γκραικυλία κόλπο της αναδιανομής πλούτου και κλοπής οικονομιών του ηλίθιου κοσμάκη, που νόμισε ότι θα γίνει «Μπρούκλης», πάει να πει ζάμπλουτος, σε μια μέρα. Λησμονήσατε ακόμα και τα καθημερινά τηλέφωνά σας σε χρηματιστές με την δέουσα φιγούρα σε γείτονες, φίλους, περαστικούς: «Πούλα, πούλα»!, «αγόρασε, πάρε»! Και μετά την… απομάκρυνση από το ταμείο, μετά την συνένοχη κλοπή: «Ε, ας πρόσεχαν, οι μετοχές θέλουν μυαλό»! Να δεις τί σου ’χω μετά, επειδή ξεχνάς: «Μαζί τα φάγαμε»!!. Με τις υγείες σου, μαλάκα, καλοφάγωτα, αμνήμονα!
- Την πρωτοφανή διαφθορά και την ρεμούλα δημοσίου χρήματος; Το σκάνδαλο της Ζήμενς και άλλων χρυσοκανθάρων μουστερήδων; Τί ψυχή είχαν, ρε αχάριστοι, 16 δισεκατομμύρια ψωρο-δραχμούλες, που χάρισε το έτος 2.000 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις πολυεθνικές; Ούτε… ευρώ να ήτανε! Α! πάντα κιμπάρηδες, στα ξένα αφεντικά «μας»!
- Σας λέει τίποτα το όνομα «Σάμαινα»; Ένα καράβι, ένα ναυάγιο, κάτι πνιγμένοι, μα δεν βαριέσαι! Σύνθημά σου; Μακριά από μας κι ας είναι και στον κώλο τής γυναίκας μας (τροποποιημένη λαϊκή παροιμία)! Έργο θητείας Σημίτη: Ναυάγια και άλλες καταστροφές.
- Έχουμε και άλλα στον μακροσκελή κατάλογο αλλά μην πλατειάζουμε! Και ο κάθε επικήδειος είναι σαν την γυναικεία φούστα! Πρέπει συνάμα ν’ αποκαλύπτει και να σκεπάζει ακριβώς όσα πρέπει… Τελευταίες πενιές: Τα σαμποτάζ σε τρακτέρ των αγροτών (ζάχαρη ήταν, αλεύρι, δεν θυμόμαστε καλά), το λυσσασμένο ξύλο μπάτσων σε πορείες, απεργίες, διαδηλώσεις, το παιχνίδι «κλέφτες και αστυνόμοι» προβοκατόρων και λοιπών «αναρχοαυτόνομων» με κουκούλα και αστυνομική στολή (η άλλη φορεσιά, η της αγγαρείας, όχι η επίσημη)! Την αβρότητα στους συνταξιούχους (διέθετε και αστική ευγένεια ο νεκρός!), που κακώς έκαναν μαζικές διαδηλώσεις και δεν μπαίνανε γοργά στον τάφο! Αμ, τα στημένα επικοινωνιακά καραγκιοζιλίκια: «Πρωθυπουργός Σημίτης εδώ»! και «Τί ανέλπιστο»!-των υπαλλήλων του Ι.Κ.Α.
- Κερασάκι στην τούρτα μέγιστων, εξαιρετικών του ανδρός επιτευγμάτων: Ξέρεις, Μπλερ (Άγγλος πρωθυπουργός, τον θυμάστε;), του χρόνου έχουμε εκλογές στην Γκραικυλία κάνε κάτι για τα γλυπτά του Παρθενώνα, θα είναι χρήσιμο».
Αν για όλα αυτά τα μεγάλα του εκλιπόντος ανδρός επιτεύγματα εξακολουθείτε να πανηγυρίζετε και δεν νοιώθετε ντροπή και υποχρέωση να φτύσετε μπροστά στον καθρέφτη πατόκορφα τον εαυτό σας (εφόσον είσαστε εργαζόμενοι και πολλαπλώς παθόντες), τότε η ταξική επιστήμη, εν γένει η σε κρίση ευρισκομένη ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ σηκώνει ψηλά τα χέρια, ενώπιον του ιστορικού αναστήματος του προκειμένου νεκρού! Άλλωστε έχουμε σε προηγούμενες νεκρολογίες (φοριέται πολύ το είδος στις αποικίες) αναλύσει το πώς και το γιατί με κάθε ευκαιρία οι ανά τον κόσμο ραγιάδες συστηματικά αποθεώνουν, κολακεύουν, θρηνούν, γλείφουν και τα ρέστα τους γ@μ@άδες τους!
Όχι, δεν τελειώσαμε! Το καλό πάντα το φυλάμε για το τέλος, ως επίλογο. Έχοντες στην Ιστοσελίδα δυόμισι συνεργάτες, που ασχολούνται με την ποίηση, αυτή μας κυνηγά σε κάθε βήμα. Προτείνουμε ενώπιον του μεγάλου νεκρού, ένας τολμηρός, είναι αλήθεια, τεθλιμμένος πολιτικός να κλείσει τον επικήδειο με ποίημα του Μανώλη Αναγνωστάκη (10 Μαρτίου 1925-23 Ιουνίου 2005) από το ποιητικό έργο του «Ο στόχος» (1970), που ερανίσαμε από το σχολικό βιβλίο της Γ’ Λυκείου. Για να πέσει πανηγυρικά η αυλαία της δόξας (και της ραγιάδικης λόξας)!
ΕΠΙΤΥΜΒΙΟΝ
Πέθανες — κι έγινες και συ: ο καλός.
Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Τριάντα έξι στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων,
εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που προσέφερες.
Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το ‘ξερα τι κάθαρμα ήσουν,
τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα.
Κοιμού εν ειρήνη δε θα ‘ρθω την ησυχία σου να ταράξω.
(Εγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω
πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο).
Κοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,
ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Δε θα ‘σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.
Υ.Γ. Και από τούδε, όταν πεθάνει κάποιος άλλος μικρομέγαλος πράκτορας των ξένων αφεντικών, στον επόμενο νεκρό ολετήρα της Γκραικυλίας, της ζωής σου, των παιδιών σου, των χρημάτων σου, ξέρεις πια πολύ καλά το κόλπο σου: Κροκοδείλια δάκρυα, αποθεώσεις φτηνιάρικες και ανιστόρητες, μπουρδολογία στα βοθροκάναλα για τα μοναδικά κλέη του εκλιπόντος. Διαθέτεις πλέον πλούσια εμπειρία σε ανέξοδους, ηλίθιους κοπετούς. Για αυτό κι εμείς γράψαμε τον δικό μας επικήδειο. Όχι μόνο για να διαβαστεί (επιβάλλεται!) ενώπιο του… μεγάλου νεκρού, αλλά πρωτίστως να έχει ο όχλος σχέδιο δράσης (οδικός χάρτης-είναι η τσίχλα των Δυτικών φονιάδων) για ανάλογες περιπτώσεις. Και η Ιστορία ένα μέτρο σύγκρισης και αξιολόγησης για το πόσο βλάκες ραγιάδες, πόσο μαλάκες είλωτες ζούνε ανέκαθεν στην αποικία Γκραικυλία!