Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕΓΑΣ ΝΙΚΗΤΗΣ!

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕΓΑΣ ΝΙΚΗΤΗΣ!

Πώς δεν είχαν νικητή οι εκλογές στο Δ΄ Γερμανικό Ράιχ, την κατ’ ευφημισμό Ένωση Ευρωπαϊκή, και μάλιστα μεγάλο! Κατά κράτος νίκη της ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ!! Έκανε δυο ρωμαλέα βήματα. Όπως ακριβώς πάλι… προφήτευσε η συνωμοσιολόγα Κασσάνδρα. Γιατί η πιο μεγάλη συνωμοσία είναι η ίδια η ζωή και επειδή μελετά σε βάθος ταξικά και λενινιστικά τα ζητήματα. Τί καλύτερο μήνυμα; Πλήρης διάλυση της τάχα ενωμένης Ευρώπης, παραρτήματος και χωματερής των Η.Π.Α. και εν γένει του Ιμπεριαλισμού. Άνοδος του φασισμού, τον λένε τάχα κομψά ακροδεξιά. Η κοινωνία δεν υπάρχει πια,  μόνο αγέλη λυσσασμένων λύκων. Ο ηλίθιος διεφθαρμένος, ψεκασμένος από την οθόνη όχλος της Ε.Ε. σε πλήρη αδιαφορία, μαστουρωμένος με κουτόχορτο βοθροκάναλων και διαρκώς αυνανιζόμενος στον ψηφιακό σκουπιδότοπο. Παντού ποικίλα ψώνια του θεάματος και δημοσίων σχέσεων αναρριχώνται στις βουλευτικές καρέκλες, έρποντας, γλύφοντας και με τα κέρατά τους-καθώς λέει ο θυμόσοφος λαός.

Καλύτερες συνθήκες προπαρασκευής της Επανάστασης στην παρούσα συγκυρία; Σαν σάπιο μήλο θα πέσει το σύστημα από το δέντρο στην χωματερή, που το ίδιο φτιάχνει με κάθε μέσο. Βέβαια, όσο συνεχίζεται και βαθαίνει το ταξικό κώμα του όχλου, μάλλον θα προηγηθεί μέγιστος πόλεμος, να απελευθερωθούν οι δυνάμεις Επανάστασης, αλλά σιγά μη χάσει η Βενετιά βελόνι. Έτσι προχωρά το χάος, το σύμπαν, η ζωή, η Επανάσταση. Με την Γόνιμη Καταστροφή. Κι αν δεν πέσει μια μεγάλη κοτρώνα στον απέραντο βάλτο, που ήδη βράζει, ο Πατέρας πάντων Πόλεμος πιθανότατα θα είναι πυρηνικός και γαία πυρί μειχθήτω!  Ή πιστεύετε ότι προσφέρει τίποτα στον πλανήτη πλέον ο άνθρωπος εκτός από καταστροφή; Εφόσον δεν αλλάζει την πορεία του, κάλλιο να ξεβρωμίσει η Γη από αυτόν, να βγει καινούρια ζωή. Υπάρχει μεγαλύτερη Επανάσταση από την νέα ζωή;

                                                                              Χωρίς λόγια!

Κροκοδείλια δάκρυα για την μεγάλη αποχή! Ποιον κοροϊδεύει ο άθλιος Καπιταλισμός; Αυτός δεν είναι, που εμπορεύεται με κάθε μέσο την αποπολιτικοποίηση του όχλου, την μη συμμετοχή στα κοινά, τον ωχαδερφισμό, την μοναξιά του μαλακίζομαι πρωί-βράδι σε οθόνη, την φιλοζωία (βασανισμό των ζώων και δολοφονία της μάνας Φύσης δια της στείρωσης), όπου τα δίποδα ζωντόβολα θεωρούν τα σκυλιά, τα γατιά και τ’ άλλα υποκατάστατα της μοναξιάς τους και της μεγαλομανίας του έχω κάτι να διατάζω και να παίζω, ανώτερα από τον διπλανό, τον γείτονα, τον φίλο, που τους έχουν χεσμένους; Αυτά λέει στον όχλο, έτσι τον διαπαιδαγωγεί με τον Αμερικάνικο Τρόπο Ζωής, την πιο χυδαία, απάνθρωπη συμπεριφοράς αφότου ο πίθηκος έγινε άνθρωπος, και τα διδάγματα βρήκαν εύφορο έδαφος. Θα προτιμούσε ο Καπιταλισμός να περνά 100% την γραμμή του δίνε το παρόν, όπου σε διατάζω, αλλά ο όχλος πάντα έχει υπερβάλλοντα ζήλο, είναι βασιλικότερος του βασιλέως. Όχι πως ο Βασιλιάς έχει μέγα πρόβλημα με την αποχή!  Αναζητά μόνο καλύτερα, πιο εύπεπτα άλλοθι, νομιμοφανή φερετζέ των αντιδραστικών του σχεδίων. Και αν βρει κάπου… σκούρα, έχει εναλλακτικά σενάρια. Υπενθυμίζουμε τροχάδην ό,τι γράψαμε στο προεκλογικό σημείωμα (Η καλπονοθεία του Δ΄ Ράιχ) και οι εν λόγω εκλογές στο Δ΄ Γερμανικό Ράιχ, όπως κάθε ψηφοφορία στον Καπιταλισμό τον καιρό του ψηφιακού Μεσαίωνα, είναι εν δυνάμει κάλπικη. Όποιος ελέγχει τον «σέρβερ» και τον υπολογιστή, που μαζεύονται τα αποτελέσματα, μπορεί, όταν θελήσει, να βγάλει αποτελέσματα, που επιθυμεί! Γκέγκε; Δεν τρώει σανό η συνωμοσιολόγα Κασσάνδρα, για αυτό και πέφτει μέσα 80% στις… προβλέψεις! Η αποχή βολεύει το καπιταλιστικό σύστημα, να κάνει τα αντιλαϊκά δολοφονικά περάματα και σχέδια χωρίς να μπλέκονται πολλοί στα πόδια του, πρωτίστως οι όποιες ταξικές δυνάμεις.

                         Του Ανδρέα Πετρουλάκη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Άνοδος του φασισμού στην Ευρωπαϊκή ήπειρο και όχι μόνο σε αυτήν. Κι αυτό το έργο το έχουμε πολλάκις δει, το έχει πληρώσει ο κόσμος με 2 παγκόσμιους πολέμους και πάνω από 100 εκατομμύρια νεκρούς. Αλλά ο όχλος δεν βάζει μυαλό, θέλει να πάρει μαζικά μέρος και σ’… επόμενη επιστράτευση, με πολύ ενθουσιασμό να επανδρώσει νέα, πιο εξελιγμένα κρεματόρια. Η κρίση, η πείνα, η φτώχεια, η εξαθλίωση, η έλλειψη ιδανικών έχει 2 δρόμους: Επανάσταση και ριζική κοινωνική αλλαγή ή βαθύ σκοτάδι, φασισμό κι ανθρώπινα σαπούνια! Και οι τωρινές εκλογές του Δ΄ Γερμανικού Ράιχ, κατ’ ευφημισμόν Ε.Ε., δείχνουν ότι όχι μόνο έχει ξεκινήσει η επαναληπτική προβολή του παλιού, διαχρονικού θρίλερ του πολέμου, αλλά ίσως είμαστε κοντά στο πρώτο διάλειμμα! Και στους δυο παγκόσμιους πολέμους δεν ήταν εργαλείο ο φασισμός για τον Ιμπεριαλισμό και το Κεφάλαιο; Ο Α΄ γέννησε την Οκτωβριανή Επανάσταση, το μέγιστο γεγονός στην παγκόσμια Ιστορία για τους λαούς, και την Ε.Σ.Σ.Δ.. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος με υψηλότατους χορηγούς και ηγέτες το Αμερικανικό και το Εβραϊκό Κεφάλαιο έφερε την Μεγάλη Νίκη και το παγκόσμιο Σοσιαλιστικό Σύστημα. Ξέρουμε πού πάει το παραμύθι, το έδειξαν και οι εκλογές στο Δ΄ Ράιχ. Θα πείτε: Μα τώρα κοιμάται ο όχλος, είναι σε ταξικό κώμα, ποιος θα πολεμήσει ποιον και ποιος θα χαλάσει την βόλεψη του να καταστραφεί; Η Μάνα Φύση θ’ απαντήσει ταξικά με την σειρά της στα ερωτήματα. Αν αναγκαστεί να το κάνει, η καταστροφή θα είναι συντέλεια του ανθρώπινου είδους και της παρούσας φάσης του πολιτισμού. Πώς δεν έχουν ταξικές παραμέτρους το χάος και η Φύση! Στην πορεία διάλυσης ενός φυσικού συστήματος και ανατροπής μιας ισορροπίας για την ανάδειξη καινούριας αρμονίας, το θετικό, το ταξικό είναι αυτό, που διευκολύνει την ροη στην συγκρότηση νέας κατάστασης, μέχρι την επόμενη ανατροπή.

                                Του Γιάννη Δερμεντζόγλου από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.

Πάμε τώρα στην καρικατούρα του Δ΄ Ράιχ, στην αποικία Γκραικυλία! Αλληγορικά και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε: Το εκλογικό Σαββατοκύριακο έγιναν δυο συναυλίες στο Ολυμπιακό στάδιο ενός από τα πιθηκίσια συγκροτήματα, που νομίζουν ότι κάνουν μουσική, τάχα τραγουδάνε. Τύφλα να ’χει ο Μάρκος Βαμβακάρης και ο Λουδοβίκος Μπετόβεν!! Κόλντπλέι, Γκολντπλέι, Γκόντπλέι, Γκολπλάι ή όπως διάβολο λέγεται στην αγγλική, την γλώσσα του ψηφιακού πιθήκου. Φλωρίστικη ατμόσφαιρα, αποθέωση του αμερικάνικου τρόπου ζωής, αγέλες λυσσασμένων λύκων να ουρλιάζουν. Όχι ότι μας κόφτει, που μαζεύτηκαν 120.000 ηλίθιοι φανατικοί περιφρονώντας  τον παγκόσμιας αξίας και υπεροχής μουσικό τους πολιτισμό! Καθένας έχει ό,τι του αξίζει! Αν ήταν για το μεροκάματο ή την υγεία των παιδιών τους, δεν θα πήγαιναν ούτε 20.000. Όπως δεν πήγαν κάλπες. Στο δοτό μαστούρωμα, στο παραλήρημα, στην καφρίλα της εξουσίας, που κυβερνά τον κόσμο, έσπευσαν μιλιούνια με πρώτους τους πολιτικάντηδες, Κούλη,  αδελφούλα με το κασελάκι και λοιπή σαβούρα. Να μη δείξουν  στα αφεντικά τους μέγιστο ενθουσιασμό; Και από κοντά στα βοθροκάναλα κατ’ ευφημισμόν δημοσιογράφοι να καμαρώνουν ότι ήταν εκεί (κανένας δεν έλειπε) και έζησαν μοναδική ατμόσφαιρα. Μόνο πολιτικά ρωτάμε: Θα γινόταν αυτή η καφρίλα και μάλιστα με την θηριώδη τωρινή συμμετοχή σε εκλογική παραμονή τις δεκαετίες του 1970, 1980, 1990, 2000; Όχι φυσικά! Ούτε απέξω από το στάδιο θα περνούσαν! Ουδείς μάνατζερ και χορηγός πετά τα ωραία του λεφτά. Ενώ στον ψηφιακό Μεσαίωνα…

Η παραπάνω εικόνα τα λέει όλα! Τί ψάχνετε τώρα για μηνύματα της κάλπης στο άθλιο πειραματόζωο Γκραικυλία. Τα ορίσαμε-η συνωμοσιολόγα Κασσάνδρα-προεκλογικά. Δεν φαίνεται να περπατάει το πείραμα εξεύρεσης στοιχειώδους και δυναμικής κατά το μάλλον ή ήττον αντιπολίτευσης με κωδική ονομασία «η αδελφούλα με το κασελάκι» και μάλλον τα αμερικάνικα αφεντικά της Γκραικυλίας πρέπει να δοκιμάσουν και άλλα σενάρια. Μετά την άνοδο του φασισμού στις εκλογές προβληματικό φαίνεται να είναι και το ενδεχόμενο συγκρότησης πανευρωπαϊκού αριστερού κόμματος και εδώ στην Γκραικυλία να επανακάμψει ο άνευ Τσίπ(ρ)ας πρώην θαλαμοφύλακας. Πώς να πάνε μαζί λόγου χάρη το Die Linke, η ιταλική και η ισπανική αριστερά; Μένει ενδεχόμενο. Ή μήπως ετοιμάζεται το έδαφος να επανακάμψει ως μοναδικός  και τάχα αναγκαστικός ενοποιητικός δεσμός της εγχώριας διασπασμένης αριστεράς ο άνευ Τσίπ(ρ)ας;  Ίδωμεν!

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι στην αποικία Γκραικυλία προχωρά, όπως το ονειρεύονταν η «Καθημερινή» και οι φασίστες, που είναι μέσα στην Ν.Δ. και μερικοί υπουργεύουν μάλιστα, συγκροτήθηκε η νομιμοφανής και αποδεκτή από το σύστημα «Χρυσή Αυγή», δεν έχουν σημασία τα ονόματα ούτε οι φερετζέδες. Ο φασισμός είναι εδώ. Το τρίτο είναι ότι τα κόμματα παρηγοριάς (διαφωνούμε, αλλά κάτι πρέπει να ψηφίσουμε, να μπει στην Βουλή, γιατί είμεθα ταξικά συνειδητοί) ανέβασαν (λέγε με Κ.Κ.Ε.) τις πάντα ασθενικές δυνάμεις. Τέταρτο: Απόλυτος θαυμασμός για ό,τι στείλατε πάλι στην Βουλή του Δ΄ Γερμανικού Ράιχ! Τί σάρα, τί μάρα και τί κακό συναπάντημα! Δεν τελειώνει η σαβούρα στην Γκραικυλία; Για την μεγάλη αποχή, μην τα ξαναλέμε. Επίλογος: Μην ακούσουμε κανένα από αυτά τα απολίτικα τσογλάνια, που γέμισαν τις παραλίες και βρώμισαν τις θάλασσες ή τους φανατικούς κάφρους, που λυσσομανούσαν στις προαναφερθείσες συναυλίες (ο όρος φυσικά κατ’ ευφημισμόν) να κλαίνε ότι δεν έχουν να φάνε; Ψόφο! Σκασμό και ψόφο!