Ώρα να τακτοποιήσουμε μια εκκρεμότητα, την είχαμε παραμελήσει λόγω φόρτου εργασίας. Ζητήσαμε κάποτε από την εκδοτική εταιρεία τον τελευταίο δίσκο του Γιάννη Αγγελάκα και το συγκρότημα του «100ο C» με τίτλο: «Έχω κέφια» (κυκλοφόρησε από το ΟΓΔΟΟ). Φαντασθείτε, δηλαδή, να μην είχε κέφια τί θ’ ακούγαμε! Ο Γ. Αγγελάκας έχει κέφια! Η ξενόδουλη εξουσία της...
Είναι κάποιοι τόσο κοντινοί κι άλλο τόσο μακρινοί μας, που λένε με τα έργα τους πάντα κάτι παραπάνω από το συνηθισμένο και το καθημερινό ή μάλλον για το συνηθισμένο και το καθημερινό, συχνά απρόσμενο ακόμα και για φίλους και γνωστούς. Κάνουν την μεγάλη διαφορά, που συμπληρώνει, όταν δεν καθορίζει σε μέγιστο βαθμό την έτσι κι...
Η σημερινή μας καλεσμένη είναι της «κλασικής» κιθαριστικής σχολής, που πρόσφατα περνά και στην αντίπερα όχθη του «λαϊκού» τραγουδιού, της «μελοποίησης» ποιημάτων και της «έντεχνης» μπαλάντας. Όλα αυτά, φυσικά, σε πολλά, σε πάρα πολλά εισαγωγικά γιατί είναι συμβάσεις, που υπογράφουμε να συνεννοούμαστε και ελάχιστη έχουν αξία, ή όπως και άλλοτε έχουμε τονίσει, όσο προσπαθείς να...
Αφορμή να επανέλθουμε στην αξιολόγηση του πρωτόλειου και μόνου ποιήματος του Νίκου Γκάτσου «Αμοργός» είναι η παρουσίαση του εξαιρετικού βιβλίου του Σταύρου Καρτσωνάκη για τον παγκόσμιο στιχουργό (εκδόσεις Μετρονόμος). Ο Καρτσωνάκης γράφει, όμως, τις απόψεις του με βάση την αυθαίρετη και ανιστόρητη μυθολογία ότι πρόκειται για εξαίσιο έργο, που δεν είχε συνέχεια γιατί δυστυχώς και...